Tak ja obiecałam wczoraj - dzisiaj bardzo prosty i szybki sposób na zrobienie z dynią porządku. Sama na początku nie bardzo wiedziałam, co z tym fantem zrobić. Duże to to, skóra twarda jak nie wiem co, bez początku i końca; od której strony by się do tej dyni zabrać najlepiej...?
Okazuje się, że sprawa nie jest aż tak skomplikowana. Pierwszy raz próbowałam dynię obierać - masakra jakaś. Całe palce sobie pocięłam. Poczytałam więc na znajomych blogach, i doszłam do wniosku, że jedynym słusznym sposobem na traktowanie dyni jest jej pieczenie. Człowiek się zbytnio nie zmęczy, bo wystarczy pociąć ją na kawałki. Po wyjęciu z pieca jest mięciutka i nie sprawia już żadnych problemów.
Najwięcej informacji o dyniach można znaleźć (moim zdaniem) na blogu Bea w kuchni. Bea co roku prowadzi Festiwal dyni i wie o nich chyba wszystko - polecam serdecznie lekturę jej bloga, z pewnością dowiecie się wielu ciekawych rzeczy, a informacje tam zawarte pomogą zaprzyjaźnić się z dyniami.
Ode mnie taki przepis - nie przepis, baza do wielu modyfikacji. Takiego musu możecie użyć do wszystkiego - zupy, słodkich i wytrawnych wypieków, dań przeróżnych, na które mnóstwo jest przepisów w internecie. Dynia wcale nie jest tak problematyczna - wystarczy wiedzieć, jak się do niej zabrać.
Kolor musu zależy od użytej dyni - ja miałam zwyczajną, taką, z której wycinamy lampiony na Halloween. Hokkaido na przykład daje mus o cudownie intensywnym, pomarańczowym kolorze, a wypieki z jej dodatkiem będą zdecydowanie bardziej pomarańczowe niż moje.
Mus z pieczonej dyni
Składniki:
- dynia w ilości dowolnej
Dynię rozkroić ostrym nożem. Dużą przekroić na 8-12 kawałków, mniejszą wystarczy na 4-6. Łyżką wydrążyć środek z pestkami. Ułożyć kawałki dyni na blasze skórą do dołu.
Piec w 180 st. C. 1-1,5 godziny, aż do miękkości.
Upieczoną dynię przestudzić, miąższ wydrążyć łyżką, zmiksować na gładką masę blenderem.
Mus można włożyć do słoiczków i zapasteryzować lub podzielić na mniejsze porcje i zamrozić.
Smacznego!
A już jutro pokażę, do czego ja taki mus wykorzystałam. Będzie słodko!
Śliczne zdjęcie. Jeśli chodzi o krojenie dyni, to tymi twardszymi należy po prostu rzucić ;)
OdpowiedzUsuńMuszę zrobić zapas tego musu. DUŻY.
OdpowiedzUsuńpieczonej jeszcze nie jadłam ciekawe czy się różni od gotowanej
OdpowiedzUsuńPięknie wygląda ten Twój mus. A dynia... cóż, nie taki diabeł straszny jak go malują :)
OdpowiedzUsuńBardzo podoba mi się twój blog, jesteś ekstra. Mus mi wszedł świetnie i zjadłam go z ciastkami (maczałam).
OdpowiedzUsuńMmm, wyszedł świetnie, ja maczałam w nim ciasteczka, pycha
OdpowiedzUsuńJa chyba boję się dyni:D
OdpowiedzUsuń