Najlepszy mazurek wielkanocny

Z mazurkami mam problem. Jako dziecko ich nie jadłam (a przynajmniej nie pamiętam), bo ani Mama, ani żadna z Babć ich nie robiły. W ogóle u mnie w domu na Wielkanoc to chyba tylko babki były, jeśli chodzi o tradycyjne wypieki. Mniejsza z tym.

Kiedyś zdarzyło mi się spróbować mazurka - obłędnie słodkiego, w wersji mini, który mnie totalnie zauroczył. Cudnie udekorowany, wyglądał jak małe dzieło sztuki. Zachęcona, spróbowałam zrobić swój - wyszedł niezbyt ładny i mega słodki. Nie był zły, ale... To zdecydowanie nie było to. Temat odpuściłam, skupiłam się na innych wielkanocnych pysznościach: babkach, sernikach, paschach, które mnie oczarowały. I tak mijały lata (dosłownie!), i mazurki na dobre opuściły moje myśli i kuchnię. Aż w tym roku dziewczyny stwierdziły, że wspólne pieczenie wielkanocnego mazurka to jest to, czego pragną. Świetnie - powstała okazja, żeby dać mu jeszcze jedną szansę. Przepis wybrałam po długim oglądaniu zdjęć i porównywaniu receptur. Na Moich wypiekach znalazłam połączenie moich ulubionych smaków: kawy, kajmaku, bezy i solonego karmelu, a to wszystko razem ułożone na delikatnym, kruchym cieście. Brzmi obłędnie słodko - ale już taka uroda mazurków, pomyślałam. 

Przygotowania nie zajmują dużo czasu, nie są też trudne, a całość dodatkowo ułatwi użycie gotowych bez. Masa kajmakowo-kawowa jest bardzo intensywna, i wcale nie tak słodka, jak można by sobie wyobrażać. Bezy cudownie chrupią, a solony karmel to kropka nad i. Całość smakuje obłędnie, a i wygląda naprawdę cudnie. I choć z zasady niski i niepozorny, ten mazurek jest naprawdę wyjątkowy. C. zakochał się w nim od pierwszego gryza, i domaga się powtórki. I na nic zdają się moje przekonywania, że to tylko próba była, bo takie ciasta robi się w Polsce tylko na Wielkanoc...

Jeśli lubicie mazurki - musicie go spróbować. Jeżeli nie - tym bardziej go przygotujcie. Zmiana zdania gwarantowana.

Koniecznie zajrzyjcie do Chantel i Panny Malwinny, żeby zobaczyć, jakie cudeńka one przygotowały.

Mazurek kawowy z bezami i solonym karmelem

Składniki:

(na tortownicę o średnicy 26 cm)

spód:

• 175 g mąki pszennej
• 50 g cukru pudru
• 100 g zimnego masła
• 1 żółtko
• 1 łyżka zimnej wody

masa kawowa:

• 200 g kajmaku z puszki
• 80 g miękkiego masła
• 2 łyżki mocnej, ostudzonej kawy

sos:

• 55 g cukru
• 2 łyżki śmietany kremówki (38%)
• 1 łyżeczka masła
• szczypta soli

dodatkowo:

• 20 g bezików

Mąkę przesiać z cukrem pudrem. Dodać masło, posiekać, a następnie rozetrzeć w palcach. Wbić żółtko, zagnieść, w razie potrzeby dodać wodę.

Ciasto rozwałkować na okrąg o średnicy 26 cm. Formę wyłożyć papierem do pieczenia, na spodzie ułożyć ciasto.

Schłodzić w lodówce minimum 1 godzinę.

Kajmak zmiksować z masłem i kawą na gładką masę, tylko do połączenia składników.

Wstawić do lodówki do lekkiego stężenia.

Ciasto gęsto nakłuć widelcem.

Piec w 200 st. C. przez 20-25 minut, aż nabierze złoto-brązowego koloru.

Ostudzić.

Na ostudzonym spodzie rozsmarować masę kawową. Wstawić do lodówki do zastygnięcia.

Cukier skarmelizować w garnuszku. Dodać kremówkę i masło, wymieszać. Podgrzewać, aż masa nabierze gładkiej konsystencji. Dodać sól, wymieszać.

Przestudzić.

Na mazurek pokruszyć bezy, polać sosem.

Przechowywać w lodówce.

Smacznego!

W tle na zdjęciach mój przeuroczy, wielkanocny kurczak. Był to zupełnie nieświadomy prezent z okazji Dnia Kobiet (w Danii się go nie obchodzi). C. cały zachwycony wyszedł ze sklepu i oświadczył, że coś dla mnie ma. Kurczaczek był w towarzystwie czterech niewyklutych jeszcze kolegów - ogromnie mi się ten komplecik spodobał. 

Tak sobie myślę, że właściwie to gdybym napisała, że dostałam taki prezent bez okazji, to C. wypadłby jeszcze lepiej...