Wesołych Świąt!

Też macie wrażenie, że to jednak grudzień, a nie luty, jest najkrótszym miesiącem w roku? Mi w tym roku dosłownie uciekł - nie zdążyłam absolutnie z niczym! Nie napiekłam setek pierniczków i ciasteczek, którymi mogłabym obdarowywać rodzinę i znajomych, nie pijałam wieczorami grzanego wina, grzejąc się przy kominku, nie siadywałam w bujanym fotelu, żeby z melancholijnym uśmiechem głaskać psy i zachwycać się choinką. Strasznie mi tego brakuje! I trochę mi smutno, że nie zdążyłam się wprowadzić w ten niesamowity nastrój, gdzie zbyt długie czerwone światła czy ciągnąca się w nieskończoność kolejka w sklepie nie wyprowadzają z równowagi, bo z nuconym pod nosem Last Christmas nic nie jest nam straszne.

Dziś - Wigilia. Naprawdę? 

Już za kilka godzin wrócę z pracy, wykąpię się, może nawet uda mi się chwilkę zdrzemnąć; zaniesiemy do auta wszystkie skrupulatnie zapakowane prezenty i pojedziemy do rodziców C., a tam, razem z resztą coraz pokaźniejszej familii (będzie nas piętnaścioro!; a już na przełomie kwietnia i maja powitamy nowego członka rodziny) zjemy świąteczną kolację, będziemy śpiewać kolędy i tańczyć wokół choinki, bawić się w pakkelege i szukać migdała w deserze. I zapomnę o tym, że grudzień mignął nie wiadomo kiedy; będę cieszyła się chwilą, spokojem i bliskością ważnych dla mnie osób. 

Wam również życzę cudownie spokojnych, wypełnionych śmiechem i radością Świąt, najpyszniejszych pierogów i barszczu z uszkami, całej fury prezentów, które wywołają okrzyki zachwytu, a przede wszystkim - wielu niezapomnianych chwil z najbliższymi - bo to przecież najważniejsze.

Jednocześnie ogromnie dziękuję za wszystkie życzenia - w tym roku były dla mnie szczególnie ważne; tak mi miło, że o mnie pamiętacie!